การสำรวจน้ำบาดาล (Groundwater Exploration)

   บางคนอาจสงสัยว่าเราจะมีวิธีการ  รู้ได้ยังไงว่าในพื้นที่ของเรานั้นมีน้ำบาดาลอยู่หรือไม่ซึ่งในบทความนี้จะพาให้ทุกคนรู้ว่าวิธีการหาน้ำบาดาล ว่าทำได้อย่างไรกับพวกเราเจาะบ่อบาดาลสุรินทร์

    ในอดีตคนเรามีความพยายามที่จะเอาชนะธรรมชาติในวิธีการต่างๆมาโดยตลอด ซึ่งก็มีแพ้บ้าง ชนะบ้างเป็นธรรมดา และการหาแหล่งน้ำมาใช้ทดแทนน้ำผิวดินก็เหมือนกัน เราก็มีวิธีการต่างๆที่จะหาน้ำมาใช้และมีวิวัฒนาการมาโดยตลอดเช่นกัน

ในสมัยก่อนน้ำบาดาลค่อนข้างตื้นจึงทำให้กาารหาน้ำมาใช้เป็นเรื่องง่ายหรือการเจาะบดาลก็ทำได้ง่าย ดังนั้นเราจึงสามารถขุดบ่อลึกประมาณไม่ถึง 10 เมตร ก็ถึงชั้นน้ำบาดาลและเราก็มีน้ำใช้ได้ตลอดทั้งปี ปัจจุบันมีจำนวนผู้คนมากขึ้น ความต้องการในการใช้น้ำก็มากขึ้นด้วยเช่นกัน ดังนั้นระดับน้ำบาดาลก็ลดลงไปเรื่อยๆ จึงทำให้น้ำบาดาลก็อยู่ลึกลงไปบางที่ต้องเจาะบ่อบาดาล 100 เมตร ถึงจะเจอน้ำใช้  

   กล่าวคือเราต้องขุดลึกลงไปหลาย 10 เมตร จึงจะเจอน้ำ และมันก็เกินกำลังของคนที่จะขุดด้วยจอบกับเสียม จึงต้องหาวิธีการและอุกรณ์ที่ทันสมัยใช้เครื่องมือใหญ่ๆ เข้ามาช่วย เช่น เครื่องเจาะน้ำบาดาล เป็นต้น

   การสำรวจน้ำบาดาลหรือการหาปริมานของน้ำบาดาลในปัจจุบัน เป็นการสำรวจที่ใช้หลักการและวิธีการง่ายๆ คือ น้ำเป็นตัวนำไฟฟ้า ดังนั้นเราก็จะปล่อยกระแสไฟฟ้าลงไปในชั้นดินและหินข้างล่าง แล้ววัดค่าความต่างศักย์ของไฟฟ้า จากนั้นก็จะนำมาคำนวนตามสูตร V = IR (กฏของโอห์ม)

เมื่อเราทำการปล่อยกระแสไฟฟ้า (I) ซึ่งเราได้ทราบค่าของกระแสไฟฟ้า แล้วจึงวัดค่าความต่างศักย์ (V)ว่าได้ค่าเท่าไหร่ เราก็ใช้วิธีการคำนวนหาค่าความต้านทานไฟฟ้า (R) ได้ ซึ่งวิธีการนี้เรียกว่าการสำรวจน้ำบาดาล

แบบ รีซีสติวิตี้ (Resistivity Survey) ซึ่งเป็นวิธีที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก ซึ่งความน่าจะเป็นของการสำรวจด้วยวิธีนี้ ก็ประมาณ 80 เปอร์เซนต์